Dnia 19 kwietnia 2021r. obchodzimy kolejną, tym razem 78 rocznicę powstania  w getcie warszawskim. Warto choć na chwilę pochylić się nad tym wydarzeniem, które na zawsze zapisało się w historii jako wspaniały przykład walki o to, co często jest w życiu człowieka najważniejsze: godność i honor.
II wojna światowa to najstraszniejszy konflikt w dziejach świata. Wywołany przez opętanego szaleńczą wizją stworzenia nowego ładu światowego Adolfa Hitlera, stał się jednym wielkim ciągiem okrucieństwa, przemocy i zła. Nazizm, czyli niemiecka odmiana faszyzmu, to ideologia, która zakładała, że Niemcy, jako naród panów miał rządzić Europą, a inne narody miały stać się ich niewolnikami.

Zdecydowanie najgorszy los miał spotkać Żydów. Na początku 1942r. na spotkaniu wyższych funkcjonariuszy partii faszystowskiej zapadła okrutna decyzja o zamordowaniu wszystkich europejskich Żydów.
Plan ten miał być ostatnim aktem dramatu narodu żydowskiego. Od wybuchu wojny byli oni piętnowani, np. obowiązkowym noszeniem gwiazdy Dawida, a następnie zamknięto ich w gettach, czyli dzielnicach w miastach specjalnie wydzielonych dla Żydów. Otoczeni wysokim na 3 metry murem, stłoczeni na niewielkiej powierzchni, pozbawieni wystarczającej ilości pożywienia i opieki medycznej masowo umierali.
Jednym z największych gett było to warszawskie. Już w 1942 r. Niemcy rozpoczęli akcję jego likwidacji, a mieszkańców rozpoczęli wywozić do obozów zagłady. W 1943r. akcja miała zostać zakończona. Żydzi zdali sobie sprawę z tego, jaki straszny los ich czeka i postanowili walczyć. 19 kwietnia 1943r. około 1000 bojowników z żydowskich organizacji bojowych podjęło heroiczną walkę z hitlerowcami.

Na czele powstania stanął Mordechaj Anielewicz, a następnie Marek Edelman. Po prawie 2 miesiącach walk, 16 maja 1943r., Niemcom udało się pokonać powstańców, większość z nich zginęła, a teren getta został zrównany z ziemią. Stali się jednak raz na zawsze symbolem heroicznej walki, bo choć wiedzieli, że umrą, to zrobili to z bronią w ręku, z podniesionym czołem, z godnością.