W tym roku przypada 230 rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja. W naszej tradycji jest to bardzo ważne święto państwowe ku czci dokumentu, który trwale zapisał się w naszej historii, jako przykład patriotyzmu oraz dążeń reformatorskich Polaków. Jest to druga, po amerykańskiej, konstytucja na świecie.
Od II połowy wieku XVII Rzeczpospolita Obojga Narodów chyliła się ku upadkowi. Wady ustroju Polski oraz nadmierna wolność doprowadziły do tego, że nasze państwo bez reform, armii i sprawnego aparatu państwowego stało się łatwym łupem dla sąsiadów, którzy dokonali w 1772r. I rozbioru.

Zadziałało to w sposób ożywczy na Polaków, którzy w oparciu o idee oświeceniowe postanowili dokonać gruntownej reformy państwa. Dokonał tego tzw. Sejm Wielki (1788-1792r.), a najważniejszym wyrazem ducha reformatorskiego stała się uchwalona 3 maja 1791r. konstytucja. Ustawa Rządowa, jak ją określano, zlikwidowała najważniejsze wady ustrojowe Polski na czele z liberum veto i wolną elekcją.

W duchu monteskiuszowskim wprowadziła trójpodział władzy na władzę ustawodawczą (sejm i senat), wykonawczą (Straż Praw na czele z królem) oraz sądowniczą (sądy i trybunały). Konstytucja nadawała także prawa mieszczanom i stwarzała wielką szansę na urzeczywistnienie w dalszej perspektywie idei nowoczesnego państwa. Niestety, zaborcy nie pozwolili na to i w dwóch kolejnych zaborach na 123 lata pchnęli naród polski w mrok niewoli.
Powinniśmy jednak pamiętać o Konstytucji 3 Maja, jako jednym z najważniejszych aktów w dziejach Polski oraz oddać cześć jej twórcom.